Duże i średnie sieci często korzystają z możliwości wymiany się ruchem, czyli wysyłania ruchu pomiędzy nimi dedykowanym/osobnym łączem na zasadach niekomercyjnych (przeważnie). Idea jest bardzo prosta – jeżeli np. dwie spore sieci osiedlowe, kupują od dostawców łącza do Internetu to ruch pomiędzy tymi sieciami przechodzi przez dostawców (przez “Internet”) powodując pewne obciążenie kosztownych łącz. Zestawiając proste połączenie pomiędzy tymi sieciami (często łatwo znaleźć wspólny punkt fizycznego istnienia obu sieci), możemy przenieść tam ruch lokalny, obniżając całościowy koszt wyjścia w świat. Oczywiście ważne jest, aby obie sieci miały podobny ruch oraz, aby przez to łącze odbywał się tylko ruch lokalny. Do implementacji takich połączeń idealnie nadaje się protokół routingu BGP, żeby nie powiedzieć, że jest w takich przypadkach konieczny. BGPsłuży w takich przypadkach do wymiany informacji routingowej o dostępnych sieciach – każda sieć ogłasza swoje prefiksy (dodatkowo może ustawić community no-export, aby przypadkiem nie zostały za daleko ogłoszone ich prefiksy), a druga strona ustawia wyższy local-preference dla prefiksów z tej sesji BGP. W razie awarii bezpośredniego łącza ruch sam powraca automatycznie na łącze do Internetu. Rozwiązanie jest proste, wydajne i odpowiednio skonfigurowane praktycznie bezobsługowe (co jest bardzo ważne dla każdego lubiącego spokojny sen). No i dodatkowo jest to optymalne finansowo. Takie połączenie nazywamy peeringiem.

Swojego czasu sieci osiedlowe łączyły się, aby wymieniać się ruchem, oferując tym samym swoim klientom usługę podwyższonej prędkości dostępu do Internetu dla połączeń wewnątrz współpracujących sieci. W praktyce sprowadzało się to do wyższych transferów dla “ściągaczy” korzystających z programów P2P w drugiej sieci, ale była to biznesowa wartość dodana utrzymująca klientów.

Obecnie powstaje coraz więcej punktów wymiany ruchu, gdzie wiele firm łączy się ze sobą wymieniając się ruchem. Tak zwany IXy (Internet Exchange) to po prostu miejsce, gdzie wiele firm tworzy peeringi (jak to się mówi gwarą sieciową “się piruje”). Przykładem może być pl-ix lub wix, gdzie firmy zestawiają sesję albo ze sobą lub z root-serwerem i dzięki temu wymieniają się ruchem prawie za darmo. Pl-ix ma już prawie 20Gbps ruchu, więc jest to naprawdę poważna ilość ruchu. Przystąpienie do tych struktur ma wręcz oczywiste zalety. Jest również dużo inicjatyw lokalnych, gdzie klika firm łączy się poprzez prosty switch i zaczyna wymianę.

Prawie zawsze do wymiany ruchu niezbędny jest BGP – nawet jeśli ma on być oparty o prywatny AS.. Konfiguracja jest dość prosta – trzeba zadbać o to, by atrybut local-preference był większy dla prefiksów z sesji peeringowej, ogłosić tylko swoje prefiksy i zastosować jakieś filtrowanie dla przychodzących prefiksów (aby przez przypadek lub błąd administratora nie zrobić sobie wyjścia w świat przez drugą sieć bo i tak pewnie nasz ruch będzie odfiltrowany)